Sanctus Augustinus Hipponensis

Episcopus, Doctor Ecclesiae et Pater Ecclesiae Latinae

(354-430)

Aurelius Augustinus natus est die XIII mensis Novembris anno CCCLIV in Tagaste, Numidia (hodie Souk Ahras, Algeria), in familia mediocris condicionis Africae Romanae. Pater eius, Patricius, erat officialis paganus temperamenti violenti qui baptizatus est paulo ante mortem, dum mater eius, Sancta Monica, erat Christiana devota cuius preces et lacrimae pro conversione filii in historiam spiritualitatis Christianae transierunt.

Formatio et Quaestio Veritatis

Augustinus educationem classicam Romanam accepit, ingenio praeclaro iam ab aetate tenera excellens. Rhetoricam Carthagine studuit, ubi se voluptatibus mundanis dedit et concubinam duxit cum qua filium, Adeodatum, habuit. Hoc tempore, inquieta quaestio veritatis eum duxit ut Manichaismum amplecteretur, sectam dualisticam quae responsiones rationales ad magna aenigmata boni et mali promittebat.

Sitis scientiae eum Romam et postea Mediolanum duxit, ubi professorem rhetoricae egit. Ibi philosophiam Neoplatonicam invenit, quae ei permisit appetitum cognitionis rationalis cum crescente fide religiosa coniungere. Congressus cum Sancto Ambrosio, episcopo Mediolanensi, decisivus fuit in itinere suo ad Christianismum.

Magna Conversio

Conversio Augustini una ex celeberrimis historiae Christianae est. Post longam luctam interiorem inter passiones suas et vocationem divinam, momentum gratiae suae in horto Mediolanensi anno CCCLXXXVI expertus est. Ibi vocem infantilem audivit quae repetebat: "Tolle, lege", quod eum duxit ut Scripturas fortuito aperiret et locum Sancti Pauli legeret qui cor eius definitive transformavit.

Die XXIV mensis Aprilis anno CCCLXXXVII, trigesimo tertio aetatis anno, baptizatus est Mediolani a Sancto Ambrosio. Paulo post, dum se parabat ut in Africam rediret, mater eius Monica mortua est in Ostia, portu prope Romam, postquam viderat desiderium suum maximum impletum: conversionem filii sui.

Vita Monastica et Sacerdotium

Reversus Tagastem, Augustinus primam communitatem suam fundavit, vitae genus monasticum constituens in oratione, studio Scripturarum et vita communi fundatum. Intentio eius erat vivere a mundo remotus, contemplationi et studio dedicatus.

Sed Providentia alia consilia habebat. Ordinatus est sacerdos et paulo post consecratus episcopus Hipponensis (hodie Annaba, Algeria) anno CCCXCV. Ut episcopus, se indefesse curae pastorali dioecesis suae, praedicationi, celebrationi sacramentorum et defensioni orthodoxiae contra haereses temporis sui tradidit.

Ministerium Episcopale et Certamina Theologica

Per XXXV annos ut episcopus Hipponensis, Augustinus defensor fidei catholicae in Occidente eminentissimus factus est. Tres magnas haereses vigorose pugnavit:

  • Manichaismum: veterem fidem suam, quam argumentis de natura mali et bonitate creationis impugnavit.
  • Donatismum: schisma rigoristicum Africanum quod validitatem sacramentorum a ministris indignis administratorum in dubium vocabat.
  • Pelagianismum: quod necessitatem gratiae divinae pro salute negabat, affirmans hominem propriis meritis salvari posse.

Defensio doctrinae de gratia divina ei titulum "Doctoris Gratiae" meruit, cogitatio eius fundamentalis pro theologia catholica posteriore facta est.

Opera et Hereditas Litteraria

Opera maximi momenti Sancti Augustini sunt "Confessiones", "De Civitate Dei", "De Trinitate" et "De doctrina Christiana". Productio eius litteraria immensa fuit, plus quam C opera complectens quae tractatus theologicos, philosophicos, commentarios biblicos, sermones et epistulas includunt.

Confessiones (397-400)

Hoc opus autobiographicum una ex primis autobiographiis litteraturae occidentalis habetur. In eo, Augustinus vitam suam peccati, quaestionem veritatis et conversionem suam ad Christianismum narrat, in dialogo intimo cum Deo qui miliones lectorum per saecula commovit.

De Civitate Dei (413-426)

Hoc opus monumentale scriptum est inter annos CDXIII et CDXXVI in viginti duobus libris. Occasio fuit direptio Romae a Gothis anno CDX. In eo, Augustinus philosophiam Christianam historiae explicat, Civitatem Dei (Ecclesiam et electos) Civitati terrenae (mundo et valoribus eius) opponens. Opus organicissimum et transcendentalissimum immensae productionis Augustinianae habetur.

Alia Opera Praeclara

  • De Trinitate: tractatus profundus de mysterio Sanctissimae Trinitatis
  • Retractationes: revisio critica omnium operum suorum
  • Sermones: plus quam D sermones conservati
  • Epistulae: circiter CCC epistulae quae cogitationem et activitatem pastoralem eius documentant

Vita Spiritualis et Doctrinae

Spiritualitas Augustiniana elementis fundamentalibus pluribus characterizatur:

  • Inquietudo cordis humani: Augustinus intellexit animam humanam ad Deum factam esse nec pacem invenire donec in Eo requiescat.
  • Interioritas: quaestio Dei in interiore hominis incipit, ubi Ipse habitat.
  • Gratia divina: sola gratia Dei homo peccatum vincere et salutem consequi potest.
  • Caritas: amor Dei et proximi ut centrum vitae Christianae.
  • Communitas: vita communis ut expressio amoris fraterni.

Ultimi Anni et Mors

Ultimi anni Augustini notati sunt invasionibus barbaricis quae Imperium Romanum concusserunt. Sanctus Augustinus mortuus est die XXVIII mensis Augusti anno CDXXX, dum Vandali urbem Hipponensem obsidebant. Secundum biographum suum Possidium, ultimos dies in oratione transegit, cum psalmis paenitentialibus in parietibus cubiculi sui suspensis, quos constanter inter lacrimas legebat.

Canonizatio et Hereditas

Sanctus Augustinus canonizatus est veneratione populari immediate post mortem suam. Anno MCCXCVIII, Papa Bonifacius VIII eum Doctorem Ecclesiae declaravit. Reliquiae eius translatae sunt Papiam, Italiam, ubi in Basilica Sancti Petri in Ciel d'Oro conservantur.

Influentia eius in cogitationem occidentalem immensa est. Maximus Patrum Ecclesiae Latinae et unus philosophorum maximi momenti omnium temporum habetur. Cogitatio eius in Mediam Aetatem, in Reformationem Protestantem (praesertim in Lutherum et Calvinum), in Contrareformationem catholicam decisive influxit, et hodieque studiatur et veneratur.

Ordinem Sancti Augustini fundavit, cuius membra Regulam eius monasticam in vita communi, oratione et ministerio fundatam sequuntur.

Festum Liturgicum: XXVIII Augusti


"Fecisti nos ad te, Domine, et inquietum est cor nostrum donec requiescat in te."

— Confessiones, Liber I, Caput I

Sanctus Augustinus Hipponensis nos docet iter ad Deum etiam ex tenebris peccati incipere posse, et nullam vitam ita perditam esse ut non possit gratia divina transformari. Testimonium conversionis eius pharus spei manet omnibus illis qui veritatem quaerunt et pacem interiorem desiderant quam solus Deus dare potest.

Obras:

AñoTítuloGénero
CONFESSIONUMEscritos de Santos
SOLILOQUIORUMEscritos de Santos
CONTRA ACADEMICOSEscritos de Santos
DE BEATA VITAEscritos de Santos
DE ORDINEEscritos de Santos
ADVERSUS QUINQUE HAERESESEscritos de Santos
CONTRA ADIMANTUM MANICHAEIEscritos de Santos
CONTRA ADVERSARIUM LEGIS ET PROPHETARUMEscritos de Santos
CONTRA DUAS EPISTOLAS PELAGIANORUMEscritos de Santos
CONTRA EPISTOLAM MANICHAEIEscritos de Santos
CONTRA JULIANUMEscritos de Santos
CONTRA MENDACIUMEscritos de Santos
DE CANTICO NOVOEscritos de Santos
CONTRA JUDAEOSEscritos de Santos
CONTRA MAXIMINUM HAERETICUMEscritos de Santos
CONTRA SERMONEM ARIANORUMEscritos de Santos
CONTRA PRISCILLIANISTAS ET ORIGENISTASEscritos de Santos
DE AGONE CHRISTIANOEscritos de Santos
CONTRA FAUSTUM MANICHAEUMEscritos de Santos
CONTRA SECUNDINUM MANICHAEUMEscritos de Santos
DE ACTIS CUM FELICE MANICHAEOEscritos de Santos
DE ANIMA ET EJUS ORIGINEEscritos de Santos
DE BONO CONJUGALIEscritos de Santos
DE BONO VIDUITATISEscritos de Santos
DE CATACLYSMO SERMO AD CATECHUMENOS SERMO DUBIEscritos de Santos
DE CATECHIZANDIS RUDIBUSEscritos de Santos
DE CONJUGIIS ADULTERINISEscritos de Santos
DE CONTINENTIAEscritos de Santos