De Beata Vita

Sanctus Augustinus Hipponensis

De Beata Vita est dialogus philosophicus scriptus anno 386 post Christum natum in villa Cassiciaci prope Mediolanum, ubi Augustinus cum discipulis, familia et amicis otium philosophandi peregit. Opus celebrat natalem diem trigesimum secundum Augustini per "convivium verborum" de natura felicitatis cum matre sua Monica, fratre, filio Adeodato et amicis. Dialogus in fine longae traditionis philosophicae de quaestione quae vita ad felicitatem (eudaimoniam) ducit collocatur.

Interlocutores concludunt vitam vere beatam in "Deum habendo" per fidem, spem et caritatem consistere. Sapientia non est mensura humana sed ipsa sapientia Dei est veritas, et sapientia a homine ad Deum translata est. Opus De Beata Vita exemplum extraordinarie instructivum et delectabile receptionis christianae philosophiae antiquae repraesentat, demonstrans quomodo recens conversus Augustinus traditiones paganae philosophiae in fidem christianam transformavit.