De Conjugiis Adulterinis

Sanctus Augustinus Hipponensis

Tractatus De Adulterinis Coniugiis (vel De Conjugiis Adulterinis) scriptus est circa annum 419 post Christum natum ad Pollentium episcopum, qui consuluit Augustinum de quaestionibus gravissimis circa divortium et secundas nuptias. Augustinus, iam episcopus Hipponensis senex et doctor ecclesiae venerandus, respondet quaestionibus de verbis Apostoli Pauli "uxor non discedat a viro, quod si discesserit, maneat innupta aut viro suo reconcilietur" et de sententia Domini "qui dimittit uxorem suam excepta causa fornicationis et aliam ducit, moechatur". Propositum operis est demonstrare quod vinculum matrimonii indissolubile manet usque ad mortem alterius coniugis, etiam si divortium factum sit propter adulterium, et quod secundae nuptiae vivente priore coniuge semper sunt adulterium.

Doctor Gratiae disputat contra opinionem quae permittebat viro innocenti ducere aliam uxorem si prior uxor adulterium commisisset, affirmans quod omnis qui dimittit uxorem et aliam ducit moechatur secundum Evangelium Marci et Lucae. Augustinus docet quod coniuges separati propter adulterium debent manere continentes et non possunt contrahere alias nuptias, quia vinculum matrimoniale non solvitur nisi per mortem corporalem, non per adulterium quod est mors animae. Pro lectore catholico hodierno, hoc opus praebet doctrinam claram et firmam de indissolubilitate matrimonii christiani, de gravitate peccati adulterii, de vocatione ad continentiam post divortium legitimum, et de misericordia Dei qui vocat peccatores ad paenitentiam magis quam ad vindictam, fundamentum ponens disciplinae ecclesiasticae circa matrimonium quae per saecula in Ecclesia Catholica permansit.