De Catechizandis Rudibus

Sanctus Augustinus Hipponensis

Liber De Catechizandis Rudibus circa annum 400 post Christum natum compositus est, ut testimonio ipsius Augustini in Retractationibus constat, et scriptus ad Deogratiuim diaconum Carthaginiensem qui auxilium petiverat in arte catechizandi. Augustinus, iam episcopus Hipponensis et vir doctissimus in rebus fidei, respondet petitioni huius diaconi qui querebatur se saepe in sermone languido et tedioso incidere quando catechumenos instruebat. Propositum operis est duplicem: primum, docere artem et methodum catecheseos rudium qui ad fidem christianam accedere cupiunt; secundum, demonstrare quomodo hilaritatem animi et fervorem retinere possit catechista in hoc labore.

Doctor Gratiae praecipit ut narratio catechetica semper incipiat a principio Geneseos ("In principio creavit Deus caelum et terram") et perveniat usque ad tempora praesentis Ecclesiae, omnia referens ad finem caritatis secundum illud verbum apostolicum "finis praecepti est caritas". Augustinus praebet duos sermones exemplares, unum longiorem et alterum breviorem, ut demonstret quomodo doctrina adaptari debeat secundum conditionem auditorum, sive sint eruditi sive rudes, divites sive pauperes, cives sive rustici. Pro lectore catholico hodierno, hoc opus est thesaurus praeciosus quoad artem pastoralem et catecheticam, demonstrans quomodo caritas christiana debet animare omnem instructionem fidei, quomodo Scriptura tota ordinatur ad Christum et Ecclesiam, et quomodo catechista ipse saepe renovatur et inflammatur dum alios ad Christum ducit per ministerium verbi et exemplum vitae.