De Bono Viduitatis

Sanctus Augustinus Hipponensis

Opus epistolare De bono viduitatis anno 414 compositum est, scriptum ad viduam nobilem Romanam nomine Juliana, quae cum filia et socru vitam consecratam ducere studebat. Augustinus, iam Episcopus Hipponensis, hoc opus ut epistolam consideravit ideoque in Retractationibus non commemoravit, sed Possidius illud inter scripta Augustiniana enumeravit. Propositum operis est doctrinam de bono viduitatis exponere, demonstrans quomodo continentia vidualis est bonum melius quam secundae nuptiae, licet nuptiae ipsae non condemnentur.

Doctor Gratiae clarissime distinguit gradus castitatis: matrimonium est bonum, viduitatis continentia est bonum melius, virginitas sancta est optimum bonum, omnes tamen hos status in Corpore Christi honore debito collocans. Sanctus Augustinus refutat haereticos Cataphrygas et Novatianos qui secundas nuptias tamquam illicitas condemnabant, simul defendens quod viduae quae continentiam vovent non ex lege sed ex caritate id faciunt, libertatem offerentes Deo. Pro lectore catholico hodierno, hoc opus docet veram naturam castitatis christianae, necessitatem gratiae divinae ad perseverantiam in proposito sancto, et ordinem pulchritudinis in diversis vocationibus intra Ecclesiam, ubi omnes membra Christi sunt sed diversa dona diversosque honores possident.