Contra Judaeos

Sanctus Augustinus Hipponensis

Tractatus adversus Judaeos est brevis opera—homilia seu libellus— cuius praecipuus scopus est ex Scripturis demonstrare Legem in Iesu adimpletam esse, ac proinde Christianos iure ad Vetus Testamentum recurrere posse etiam si Legem non observent. Opus circa annos 429-430 scriptum est, ultimis vitae Augustini annis, cum iam senex episcopus Hipponensis esset atque fundamenta doctrinae christianae contra diversas haereses defendendae solidasset. Auctor e Psalmis atque Prophetis argumenta petens, characterem messianicum Iesu demonstrare conatur, etsi interpretationes typologicae et allegoricae quandoque nimis extensae videantur.

Augustinus, licet post-christianum Iudaismum clare reiiciat, tamen, aliter quam Ioannes Chrysostomus qui violenter anti-iudaicus fuit, attitudinem missionariam erga populum iudaicum demonstrat, credendo eos ultimo ad plenitudinem promissionis divinae in Ecclesia realizatae coniungendos esse. Opera ista superabundanter allegorica et typologica exegesi utitur, quae methodus interpretandi Scripturas per saecula Ecclesiae catholicae fundamentalis evasit, praesertim in demonstrando quomodo Vetus Testamentum Novum praefigurat. Lectori catholico hodierum, tractatus iste methodum patrísticam intelligendi Scripturas aperit, ostendens quomodo primi doctores Ecclesiae prophetias veterotestamentarias ad Christum referendas esse interpretabantur, licet nonnulla elementa polemica cum cautela hodierna legenda sint.