DE ORDINE

In De Ordine, Sanctus Augustinus, impulsu amici Zenobii, subtiliter investigat quomodo divina providentia omnia in rerum natura regat, et qualiter bonum et malum sub ordine Dei comprehendatur. Opus, quod apud Cassiciacum anno 386 scriptum est, per dialogos philosophiam tractat, ostendens ordinem rerum non casu, sed ratione divina contineri. Primae disputationes ordinatum motum rerum, humanae mentis eruditionem per disciplinas liberales, atque studium verae sapientiae tractant. Licentius et Trygetius, inter alios, cum Augustino collocuntur, discendo quod nihil sine causa sit, et quod ipse ordo dux ad Deum sit, etiam si mala quaedam ad ordinem pertineant.

In secundo libro, quaestiones altiores de natura ordinis, sapientiae, et mali exsistentia tractantur. Augustinus docet sapientem Deum videre et cum eo manere, sine motu animi. Disputatur utrum etiam malum ex ordine divino procedat, et ostenditur, licet mala sint, ordinem tamen pulchritudinem universi per contraria conservare. In fine, rationem recti studendi ordinis proponit: mores rite formandos esse, postea disciplinas humaniores colendas, ut ad divina percipienda mens aptior fiat. Opus summatim docet omnia ordine divino comprehendi, et studium sapientiae esse viam ad veram beatitudinem.