CONFESSIONUM

Sanctus Augustinus in Confessionibus suis vitam suam ab infantia usque ad conversionem ad Deum sincere et humiliter narrat. In primis libris infirmitatem infantiae et pueritiae peccata memorat, deinde ad adolescentiae errores progreditur, maxime libidinum et curiositatis. Narrat quoque lapsum suum in haeresim Manichaeorum et vacillationes inter errores philosophiae mundanae et fidem catholicam. Per totum opus, Augustinus Deum laudat tam pro correctione erratorum suorum quam pro innumeris beneficiis acceptis, invocans lectores ut intellegant quantopere misericordia divina in vita sua operata sit.

In posterioribus libris, Augustinus transit ad meditationem de memoria, tentationibus, et natura peccati, ac denique ad interpretationem allegoricam primi capitis Genesis. Totum opus non solum confessionem peccatorum, sed etiam confessionem laudis Dei continet. Augustinus exemplum praebet animae quaerentis veritatem in Deo solo, ostendens conversionem suam esse opus divinae gratiae, non humanae virtutis. Confessiones sunt monumentum immortale et amoris Dei et humanitatis fragilitatis.